Allah Rəsulunun (s.ə.v.) peyğəmbərliyini qəbul etməmək üçün inkarcıların bir çox bəhanələri vardır. Qorxu, özünü üstün görmə dürtüsü, həqiqəti qəbul etməmək üçün dirənmək bəhanələrə yol açan səbəblərdən sadəcə bir neçəsidir. Ancaq inkarcılar həqiqəti nə qədər gizləməyə çalışsa da günəş işığından daha parlaq olan həqiqət hər zaman qaranlıqlara qalib gələcəkdir.
Həzrət Muhəmməd (s.ə.v.) peyğəmbərlərin sonuncusudur. O, Allah tərəfindən seçilmiş, saleh qullar cərgəsində olan və aləmlərə rəhmət olaraq göndərilmişdir. Onun vəsfi Tövratda olduğu kimi İncillərdə də vardır. Hər nə qədər əlimizdəki İncillər təhrif olunsa da, Həzrət Peyğəmbərin (s.ə.v.) vəsfləri hələ də bu kitablardakı yerini qorumağa davam edir. Bu vəsflərdən bəzilərini aşağıdakı kimi sıralaya bilərik:
Həzrət İsa dedi; “Əgər məni sevirsənsə, əmrlərimə əməl et. Mən Rəbbdən xahiş edəcəyəm və O, sizə başqa bir Faraqlet verəcək; ki, o, həmişə sizinlə olsun”. (Yəhya, 14-cü fəsil, ayə: 15-16).
Həzrət İsa dedi; “Amma sizə doğrusunu deyirəm, getsəm sizin üçün faydalıdır. Çünki getməsəm, Faraqlet gəlməz… Amma getsəm, onu sənin yanına göndərərəm”. (Yəhya, 16-cı fəsil, ayə: 7).
İncilin yuxarıdakı ifadələrində Hz. İsanın (ə.s) gəlişini müjdələdiyi “Faraqlet” deyilən sözün mənşəyi; Süryan dilində “Münhamənna”, yunan dilində isə “Piriklitos”dur. Bu sözün ərəbcə tam qarşılığı “Əhməd”dir.
Həzrət İsa dedi; “Daha sizə danışmayacağam, çünki bu dünyanın hökmdarı gəlir və onun məndə heç bir şeyi yoxdur” (Yəhya, 14-cü fəsil, ayə: 30).
Həzrət İsa dedi: “… və O gələndə dünyanı günah, salehlik və mühakimə ilə mühakimə edəcək” (Yəhya, 16-cı fəsil, ayə: 8).
Bir sözün fərqli dillərdə qarşılığı vardır. Heç kəs bunu inkar edə bilməz. Məntiq elminə əsasən bir şeyin fərqli şəkildə ifadə edilməsi o şeyin inkar ediləcəyi mənasına gəlmir. Həzrət Peyğəmbərin (s.ə.v.) də fərqli adlarla Tövrat və İncillərdə vəsf edilməsi onun bir peyğəmbər və ya qurtarıcı olmasına dəlil təşkil edir. Yuxarıdakı pasajlarda gördüyümüz “Faraqlit” adı bunun bariz sübutudur. Tövratda keçən “Münhamənna” və ya İncillərdə keçən “Faraqlit” adının Ərəb dilindəki tam qarşılığı “Muhəmməd”dir. Eyni şəkildə Tövratda tez-tez istifadə edilən “Ahyəd” adı Ərəb dilindəki “Əhməd” adının qarşılığıdır. Bu ad Həzrət Muhəmmədin (s.ə.v.) adlarından biridir. Bəsit linqvistik təhlil bizə Həzrət Peyğəmbərin (s.ə.v.) vəsfinin Tövratla yanaşı İncillərdə də olduğunu göstərir. Hər nə qədər əlimizdəki İncillər təhrif edilsə də, Həzrət Muhəmmədin (s.ə.v.) peyğəmbərliyini vurğulayan ifadələr hələ də öz mövcudiyyətini qoruyur.
Murad Ağayev
