Qurani-Kərimdə bu həqiqətə belə işarə olunur:
وَالسَّمَٓاءَ بَنَيْنَاهَا بِاَيْدٍ وَاِنَّا لَمُوسِعُونَ
“Biz göyü qüdrətimizlə (qüdrət əlimizlə) yaratdıq və Biz (daim) qadirik”. (əz-Zariyat, 47)
İyirminci əsrdə yalnız bir ovuc elm adamının fərqinə vara biləcəyi bu həqiqəti neçə əsr bundan əvvəl Quran bir-bir izah etmişdir. Qarşılaşdığımız bu mənzərə onu ifadə edir ki;
Quran öndən gedir, elmsə onun ardınca iməkləyir.
Fəzanı Quran ilə təfəkkürə davam edək:
Bizə beşik və döşək kimi hazırlanan dünyamızda əmin-amanlıqla yaşayırıq. Halbuki dünyanın ətrafı təhlükələrlə doludur. Bunların bir çoxundan necə qorunuruq?
OSMAN NURİ TOPBAŞ
KAİNAT, QURAN və İNSAN, İPƏKYOLU NƏŞRİYYATI
